سردار شهید امام رضایی

شرط ورود به حریم "سید"دو چیز است؛ابتدا وضو و بعد ذکر مادرش
زهرا سلام الله علیها ...
وارد گلزار که شدید عکس سید را که دیدید,دست بر سینه گذارید وعرض ادب
کنید بحضرت صاحب الزمان
پدرش باید اجازه ی اذن دخول دهد..

إن شاالله

دل ڪه هوایـے شود، پرواز است ڪه آسمانیت
مےڪند.
و اگر بال خونیـن داشته باشے دیگر آسمــان، طعم ڪربلا مےگیرد.
دلها را
راهےڪربلاے جبهہ‌ها مےکنیم و دست بر سینہ، بہ زیارت "شهــــــداء"
مےنشینیم...

بِسمِ اللّٰهِ الرَّحمٰن الرَّحیم

اَلسَّلامُ عَلَیڪُم
یَا اَولِیاءَ اللہ وَ اَحِبّائَهُ
اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یَا اَصفِیَآءَ اللہ و
َاَوِدّآئَهُ
اَلسَلامُ عَلَیڪُم یا اَنصَارَ دینِ اللهِ
اَلسَلامُ عَلَیڪُم
یا اَنصارَ رَسُولِ اللہِ
اَلسَلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ
اَمیرِالمُومِنینَ
اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ
العالَمینَ
اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ اَبـے مُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِےّ الوَلِےّ النّاصِحِ
اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ اَبـے عَبدِ اللهِ، بِاَبـے
اَنتُم وَ اُمّے طِبتُم وَ طابَتِ الاَرضُ الَّتی فیها دُفِنتُم، وَ فُزتُم فَوزًا
عَظیمًا فَیا لَیتَنے کُنتُ مَعَڪُم فَاَفُوزَ مَعَڪُم...


إن شاالله
زیارتتان مقبول حق قرار گیرد.

برای منم دعا کنید..التماس دعای
شهادت

 راحیل

راحیل خرداد95

بالای سرم

عکس تو را

نصب نمودم

یعنی که سر من

به فدای قدم تو

رهبرم سال روز زعامتت مبارک

هوالمحبوب

ای شهید(سید کوچک)

قلمم مدتهاست که نمیداند با چه
مدحی شروع کند به سماع مستی روی برگه ها؟ از بی تابی شاپرک هایی دم بزند که در ارزوی
جان دادن برای مولای تو می سوزند یا از جاماندگی خویشتنم از قافله کسانی ک از تبار
شقایق های پرپرند؟

اینجا من ایستاده ام ... میان سردرگمی ثانیه ها و تکرار
آدمها ...دنیا و مافیها چه کوچک میشود در دیدگانم وقتی به تماشای پروانه های بیخود
شده از خویش حریم بهشتیت مینشینم و برایشان مینویسم و میبینم که با اشاره ای از
ملکوت گویی که جان میدهند در بی تابی وصال یار


اینجا ایستاده ام...رو به
این حریم عرشی... تا کی شود که غبارروی آستان قلب یارانت شوم و در بزم عاشقانه
وارثانتان برای شهادت همراه شوم...
اللهم ارزقنا توفیق شهادت

 راحیل خرداد95

پنجشنبه ها را دوست می دارم ...

همچنین شلوغی و همهمه ی فضای گلزار را...

راحیل

پیكر این سردارخستگی ناپذیر بعد از زیارت در حرم حضرت احمد بن موسی شاهچراغ (ع) بر روی دست همرزمان و مردم شهید پرور و انبوه علاقمندانش، با شکوه خاصی تشیع و در قطعه 13 گلزار شهدای شهر مقدّس شیراز،فاز 2 محمّد رسول الله (ص) رديف دهم پشت ساختمان آشپزخانه حسینیه دارارحمه در جوار سایر همرزمان شهیدش به خاک سپرده شد. اکنون با گذشت سال ها از شهادت این فرمانده خستگی ناپذیر و دلاور تربت پاک و مطهرش بدليل کرامات متعددی که از او دیده اند یا مي بينند زیارتگاه خیل عاشقان اهل بیت (ع) و خصوصاً ارادتمندان آقا علی ابن موسی الرضا (ع) می باشد که از همین رو به سردار شهید امام رضایی معروف شده است.

روحش شاد و یادش گرامی باد

و تو ای شهید 

خوشا به اقبالت که پروانه شدنت در شب قدر امضا شد ...

باز هم شهدا ، پا در میانی کردند ... و آنشبی که تقدیرمان بدست صاحب اختیارمان مهدی فاطمه میرسد ... شهادتت امضاء شد ...

کاش شهادت منم در این شب بدست پدرم امضاء شود ...

تو خودت خوب میدانی که من خادم شما شهدا هستم ... پس حتم دارم به پادرمیانی من هم میایی ...

خسته ام ... نه راهی به مشهد دارم ، نه کربلا ، نه به حریمت ... آرامم کن ...

دوباره دلتنگ دیدارتان هستم ، با همان لباس ، همان نگاه ، همان مهربانی ... شب عجیبی بود ... آمدن در خواب من ... آری اتفاقی نیست ... حتما خودت دعوتم کردی ... و گرنه من که اهل میهمانی بدون دعوت نبودم ...

کرم شما شهدا میهمان کردن ما فقراست ... کاش شود که دعوت کنی مرا به حریمت ...

دعا کن برای من آقا ... من که محتاجم ...

راحیل خرداد95

شهید دو هفته قبل از شهادت در شب 19 رمضان خواب می بیند که در جبهه و در جمع دوستان همرزمش که تعدادی از شهدا هم در آن میان حضور داشتند سردار شهيد حاج مجید سپاسی برگه ای را به او مي دهند و مي گويند، این جواز شهادت شماست که از سوی امام زمان (عج) صادر شده و ما 2 هفته ديگر منتظر آمدنت هستیم. در همان شب همسرش نيز خواب مي بينند كه برگه ای به دستش مي دهند و مي گويند: این برگه را حاج مجید سپاسی برای همسرت آورده است که 14روز ديگر ایشان را به گلزار شهداء بیاورید بعداز آن خواب، سيد برای روزموعود لحظه شماری می کرد روز به روز چهره اش نورانی تر می شد کسانی که به ملاقاتش در منزل می آمد این تغییر را متوجه می شدند. همان طور که ايشان و همسرش در خواب دیده بودند روز چهاردهم در تاريخ10/2/69در بیمارستان نمازی شیراز در حالي كه ذکر یا علی بر لب داشت از همسرش خواست تا آمدن حضرت علی(ع) دستش را بگیرد پس از چند لحظه به ايشان اشاره  می کند حالا مي توانيد دستم را رها کنيد، و دست در دست جدّ بزرگوار به خیل دوستان شهیدش كه منتظر آمدنش بودند پیوست.

حتی سربندهای مزارت هم عاشق شده‌اند...

دل ندارند اما معنی آرامش را کنارت یافته‌اند...

من چه بگویم که کنارت با دل پر دردم تمام زندگیم را باختم...

سلامـ شہید!

شعبان
ماه رزق است،
و تو رزقت را نزد حضرت رب گرفتـے
ڪہ شهدا "عند ربہم یرزقون"

اما رزق من از شعبان،
حسرت همیشگے جا ماندن از شہدا...

دستان خالــے‌امــ بگیر  
ای شهید

"سید عزیز"
کشورمان سخت به دعای شما نیازمندست ....
هنوز هم هستن مردانی که همانند؛ مولایم غیرتمندند و جهاد می کنند..
دعا کن برایمان..
برای رهبرم...
غصه هایش این روزها دوچندان است..
نمیدانی چه آتشی در سینه دارم..
تمام بغضهایم را برای نابودی اهرمن گذاشته ام
مشتهایم را برای کوبیدن بر دهانشان ، آماده کرده ام..
خواب شب را بر شما حرام میکنیم ای گرگ صفتان صهیونیسم .
قدمهایم را برای پیروزی سپاه اسلام استوار میکنم..
دلم را صبور کرده تا شهادت عزیزانم را با افتخار تحمل کنم..
هر ثانیه آرزوی "مرد" بودن دارم ..
ولی انگار مصلحت چیز دیگریست
باید همسری باشم مقاوم، تا استقامت کنم بر جهاد همسرم
و فرزندانی تربیت کنم سربازو لبیک گو
عباس هایم را راهی میدان کنم
تا قربانی قدم های راه صاحب الزمانم شوند ..
سرهایشان را پیشکش می کنم
همچون مادر وهب...
حال که تقدیرم اینگونه رقم خورده محکم می ایستم و
باتمام وجود میگویم؛
به ابی انت و امی و مالی و نفسی و ولدی...
بگذارید دیگران بگویند ادعاست...
اما به قول رهبر زیبا کلامم
هر کس نمی تواند چنین ادعایی کند..
من دختری شیعیی و ایرانیم..
که به تمام ادعاهایم جامع عمل میپوشانم..
رهبرم؛
خیالت راحت، تنها نیستی..
ما زنان پاک ایران زمین زینب وار استقامت میکنیم ؛
تا جاده برای ظهور مهدی فاطمه هموار گردد..
"سید کوچک"
شهید عزیز
دعایت را بدرقه ی راهمان گردان..
من دختر فاطمه ( ص ) ام
حقا که " سید علی ولی ماست" راحیل

دسته دسته نرگس شیراز برایت می اورم

تاعجین شود عطر نرگس از وجودت

ومست کند زایران حریمت را...

راحیل

زنده تر از تو نمیبینم به دنیا ای شهید

در کلاس  درس تو استادها بنشسته اند

شهدا شرمنده ایم...

کاش اسم کوچک ماهم با شهادت بزرگ شود...

من از جنگ بیزارم

من از مرگ می ترسم

اما اگر باشد جنگ

می نوشم شراب مرگ را تا ته

پس قدم مگذار ای اهریمن براین خاک

در رگهای این خاک نسلها استقامت جاریست

وریشه دوانده در آن درخت تعصب

یک ملت ترک و فارس و کرد و عرب

واینجا خرمشهراست